เกาะติดข่าวดาราก่อนใคร

กดติดตาม “ทีวีพูล”

banner

คืนวันที่ 29 มี.ค. 2564 มีเฟสบุ๊คหนึ่งได้โพสต์เกี่ยวกับคุณลุงขับแท็กซี่คนหนึ่ง โดยได้เล่าว่า “ผมขึ้น taxi แล้วเจอคุณตาขับรถท่านนี้ครับ สิ่งที่ทำให้หยุดคิดเกี่ยวกับคุณตาคนนี้ก็คือ ดูคุณตาจากข้างหลังแล้วเขาเหมือนคุณตาของผมเลย คุณตาผมเสียไปจะสี่ปีแล้ว ตอนคุณตาเสียผมก็ยังเรียนเมืองนอกด้วย ไม่ได้อยู่ดูใจตอนท่านเสีย ยิ่งมองข้างหลังแบบนี้นึกถึงสมัยเด็ก ๆ ที่ตาจะขับรถพาผมกับยายไปต่างจังหวัดด้วยกัน พอคุณตาเค้าส่งผมถึงที่แล้วก็ให้ค่าแท็กซี่แบบไม่ต้องทอน คุณตาก็ขอบคุณเราใหญ่ สุภาพมากเลย ไม่มีอะไรครับ แค่จะมาบอกว่า แค่เห็นคุณตาเค้าข้างหลังแบบนี้ก็ทำให้ผมน้ำตาไหลได้แล้ว คิดถึงคุณตาจัง” ชาวเน็ตต่างชื่นชมคุณคุณตาว่าแม้คุณตาจะมีอายุที่มากแต่แกก็ไม่คิดที่จะหยุดทำงาน ต่างก็พูดกันว่าคนเราต้นทุนชีวิตไม่เท่ากันจริงๆถ้าหากเป็นพ่อแม่เราคงอยากให้เค้านอนสบายอยู่ที่บ้านมากกว่าทำงาน

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

เรียกได้ว่าแม้แต่ใครเห็นคุณลุงคุณป้าที่ทำงานกันอย่างหนักก็ล้วนจะนึกถึงคุณตาคุณยายที่บ้านของตัวเองกันทั้งนั้น ทำเอาชาวโซเชียลซึ้งน้ำตาไหลกันไปเป็นแถว