เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2564 ร.ต.อ.ยงยุทธ ไผ่ล้อมวรกุล รองสารวัตร(สอบสวน) สภ.หนองหงส์ จ.บุรีรัมย์ รับแจ้งว่ามีเด็กจมน้ำ ภายในสระน้ำกลางทุ่งนาบ้านหนองกวางคำ หมู่11 ต.สระแก้ว อ.หนองหงส์ จึงประสานหน่วยกู้ภัยสยามรวมใจปู่อินทร์ บุรีรัมย์ เข้าช่วยเหลือ
ที่เกิดเหตุ พบชาวบ้านกำลังนำร่าง ด.ช.อายุ 3 ขวบ และ ด.ช. อายุ 5 ขวบ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ขึ้นมาจากสระน้ำกว้างประมาณ 10 เมตร ยาวประมาณ 20 เมตร ลึก 4 เมตร กู้ภัยปฐมพยาบาลเบื้องต้นแล้วนำส่งโรงพยาบาลหนองหงส์ แต่หมอไม่สามารถช่วยชีวิตได้ เนื่องจากจมน้ำเป็นเวลานาน
ต่อมา พ่อและแม่เด็กเดินทางไปที่โรงพยาบาลหนองหงส์ และทราบว่าลูกได้เสียชีวิตแล้ว ต่างทำใจไม่ได้ร่ำไห้ตลอดเวลา จากนั้นกู้ภัยได้นำร่างเด็กชายทั้งสองคน ไปส่งที่บ้าน ท่ามกลางความเศร้าสลดของญาติ
นางบัวเลียน อายุ 66 ปี ยายน้องอายุ 5 ขวบ กล่าวว่า สระน้ำดังกล่าวจะอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 40 เมตร ที่ผ่านมาเคยสอนหลานประจำว่าไม่ให้เข้าไปใกล้น้ำเด็ดขาด หลานก็รับปากประจำ และไม่เคยให้หลานคลาดสายตา วันเกิดเหตุ น้อง วัย 3 ขวบ เดินมาเล่นกับหลาน จากนั้นทั้งสองจะเดินไปหาตาที่ไปตัดไม้ ตนก็ย้ำอีกว่า ห้ามเข้าไปใกล้สระน้ำ หลานก็รับปาก ประมาณ 20 นาที คิดเอะใจว่าถ้าจะไปหาตา จะต้องเดินผ่านสระน้ำดังกล่าว
จึงรีบออกตามหา ทันใดนั้นเห็นขวดน้ำหวานของหลานวางอยู่กระท่อมข้างสระ รู้สึกตกใจทันที จึงรีบเดินหา พบรองเท้าของหลาน 2 คู่วางอยู่ และพบเสื้อผ้าของทั้งสอง กองอยู่ข้างสระน้ำ รู้สึกใจหายทันที พร้อมกับเรียกให้ชาวบ้านให้มาช่วยเหลือ ก่อนจะพบร่างหลานดังกล่าว
อย่างไรก็ตาม นายบุญทิน อายุ 75 ปี กล่าวว่า สระน้ำบ่อนี้เจ้าของสระมักจะพาลูกชายและเพื่อนลูกชาย มาซ้อมว่ายน้ำเป็นประจำ โดยมีการโยงเชือกไว้กลางสระ เพื่อเป็นเชือกชูชีพ หากว่ายไม่ไหว ก็สามารถคว้าเชือกพักได้ เหตุการณ์ในครั้งนี้คาดว่าเด็กน่าจะเคยเห็นรุ่นพี่มาเล่นหลายครั้ง จึงคิดอยากเล่นบ้าง เมื่อสบโอกาสจึงลงเล่น โดยลืมคิดไปว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น