หลายฝ่ายเชื่อ ขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ 450 ส่งผลกระทบหนักแน่นอน

นโยบายหาเสียงของ ‘พรรคก้าวไกล’ ที่ตอนนี้หลายฝ่ายจับตามอง คือ นโยบายการปรับขึ้นค่าแรงขึ้นต่ำเป็น 450 บาท ซึ่ง นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกล และแคนดิเดตนายกรัฐมนตรี ได้กล่าวบนเวทีระหว่างเข้าพบตัวแทนสภาอุตสาหกรรมรุ่นใหม่ (Young FTI) เพื่อรับฟังปัญหาและข้อเสนอแนะทางนโยบายจากนักธุรกิจรุ่นใหม่ ที่จะเป็นอนาคตของภาคอุตสาหกรรมไทย ว่า

“อยากทำความเข้าใจว่า ค่าแรง 450 บาท ไม่ใช่นโยบายที่เราคิดเอาเอง แต่เราเอาตัวเลข ไม่ว่าจะเป็นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เงินเฟ้อ ผลิตภาพแรงงาน ถ้าคิดตั้งแต่ปี 2556 มาจนถึงปัจจุบัน ค่าแรงที่ควรจะเป็นคือเท่าไหร่ ตัวเลขอยู่ที่ใกล้เคียงกับ 450 บาท ซึ่งพรรคก้าวไกลไม่ได้มีแค่นโยบายเพิ่มค่าแรงแต่มาพร้อมกับแพคเกจนโยบายเพื่อช่วยเหลือภาคธุรกิจด้วย ไม่ว่าจะเป็นการลดภาษีเอสเอ็มอี และมาตรการเพิ่มสภาพคล่องอื่นให้ไม่น้อยกว่าในสมัยที่มีการเพิ่มค่าแรงขั้นต่ำเป็น 300 บาท”

ขณะเดียวกัน นายพจน์ อร่ามวัฒนานนท์ รองประธานกรรมการหอการค้าไทย กล่าวว่า ต้องรอความชัดเจนว่า รัฐบาลใหม่จะมีนโยบายเรื่องค่าแรงอย่างไร เนื่องจากที่ออกมาก่อนหน้านี้เป็นเพียงนโยบายหาเสียงของพรรคการเมือง แต่ย้ำว่าการกำหนดค่าจ้างแรงงานมีกรอบกฎหมายที่ต้องปฏิบัติตาม

“ฝากรัฐบาลใหม่ปรับขึ้นค่าแรงตามความเหมาะสม เป็นไปตามข้อกฎหมายและระเบียบที่วางไว้ ไม่ใช่ปรับขึ้นตามนโยบายหาเสียง เพราะถือเป็นสิ่งที่อันตรายมาก ส่งผลให้นักลงทุนชะลอการลงทุนในประเทศไทย เนื่องจากค่าแรงเป็นองค์ประกอบสำคัญของต้นทุนการผลิตทั้งหมด สิ่งสำคัญคือต้องรับฟังอย่างทั่วถึง ทั้งลูกจ้างและนายจ้าง ซึ่งไม่ได้มีแค่นายทุนรายใหญ่ แต่ยังมีผู้ประกอบการรายย่อย หรือเอสเอ็มอี อีกหลายรายที่แบกรับภาระต้นทุนที่สูง ทั้งค่าไฟ ค่าน้ำมัน ก๊าซ ถ่านหิน และค่าแรง ที่ปรับสูงขึ้นตั้งแต่ปีที่แล้ว”

ด้าน นายธนิต โสรัตน์ รองประธานสภาองค์การนายจ้างผู้ประกอบการค้าและอุตสาหกรรมไทย เผยว่า กลุ่มผู้ลงคะแนนให้กับพรรคก้าวไกล ส่วนหนึ่งเป็นกลุ่มผู้ใช้แรงงาน ซึ่งข้อมูลไตรมาสแรกของปี 2566 แรงงานทั้งระบบมีจำนวน 39.75 ล้านคน แบ่งเป็นแรงงานของเอกชน 23-24 ล้านคน เพราะต้องการให้มีการปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำเป็น 450 บาทดังกล่าว

แต่มองว่าตอนหาเสียงก็เรื่องหนึ่ง ตอนเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาลก็เรื่องหนึ่ง เพราะหากใช้อัตราค่าแรงขั้นต่ำของ กทม.และปริมณฑลปัจจุบัน ซึ่งอยู่ที่ 353 บาทต่อวันเป็นเกณฑ์ จะพบว่า การปรับขึ้นเป็น 450 บาท นายจ้างต้องมีต้นทุนจากส่วนนี้ เพิ่มขึ้นอีกวันละ 97 บาทต่อคน หรือคิดเป็นประมาณ 30% จริงอยู่ที่เอกชนรายใหญ่อาจไม่กระทบมาก แต่สำหรับธุรกิจเอสเอ็มอี จะประคับประคองธุรกิจอย่างไรต่อไป

“เอกชนไม่ได้คัดค้าน การปรับขึ้นค่าแรง แต่ขอให้ปรับขึ้นแบบค่อยเป็นค่อยไป และให้คณะกรรมการไตรภาคีที่ประกอบด้วย ตัวแทนนายจ้าง ตัวแทนลูกจ้าง และตัวแทนภาครัฐ เป็นคนดูแลเรื่องนี้ เพื่อให้ทั้งลูกจ้างและนายจ้างอยู่ได้ เพราะนายจ้างใช่ว่าจะเป็นรายใหญ่ และมีศักยภาพเหมือนกับ บางจาก, ปตท. หรือ ปูนซิเมนต์ไทยทุกราย และบริษัทมหาชนในไทย ก็มีไม่ถึง 1,400 บริษัท ขณะที่ สัดส่วนของเอสเอ็มอี มีอยู่ถึง 90-95% เขาไม่สามารถปรับขึ้นค่าแรง หรือลดราคาสินค้าลงได้ สุดท้ายอาจต้องล้มหายตายจาก เพราะแข่งขันไม่ไหว อีกทั้ง ส่งผลกระทบต่อปัญหาเงินเฟ้อตามมาด้วย”

อีกทั้ง หากย้อนไปถึงการปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท ในยุครัฐบาลยิ่งลักษณ์ จากเดิมที่ไทยเป็นประเทศแหล่งการลงทุนของโลก เป็นฐานการผลิตทั้งอุตสาหกรรมหนัง อุตสาหกรรมอาหารแปรรูป เช่น ปลากระป๋อง รวมถึงรองเท้ากีฬาแบรนด์ดังระดับโลก แต่กลับต้องพลาดท่า เสียแชมป์การส่งออกของภูมิภาค ให้กับเวียดนามที่เดิมขณะนั้น ตามหลังเราอยู่ห่างๆ เพราะการปรับขึ้นค่าแรงนี้อีกด้วย